۲۰آذر
لاباکوف
نام پروژه ای است که در زمانی که من تعاملات بین نقاشی و عکاسی،
دنیای واقعی و تخیل، خاطرات و واقعیات ها را بررسی می کردم آغاز شد.
تصاویر من از عکس های آرشیو شخصی من که شامل منظره‌ها، طبیعت و
سایه‌ها ساخته شد.
این عکس‌ها، خاطرات فردی بودند اما با توجه به انتخاب عکس‌ها،
کار روی آن‌ها و مینیمالیسم حاصل شده در محصول نهایی، همه‌گیر تر شدند و می توانند
برای هرکسی یادآور یک مکان، خاطره یا یک احساس باشند.
نقاشی ها با گواش یا جوهر انجام شده اند و سپس به صورت دیجیتال
با عکس ها ترکیب شده اند. نقاشی ها به صورت تکسچر، پاشش‌های رنگ یا خطوط به کار
رفته اند و عکس‌ها را به یک حالت رویایی تبدیل کرده اند. قدرت و میزان جلب توجه
رنگ‌ها و شکل ها افزایش پیدا کرده است و نمایی شاعرانه تر ایجاد شده است.
این کار‌ها تصاویری رویایی هستند که سعی دارند یک احساس لحظه ای
را در هر کسی که می تواند زیبایی طبیعت، یک ساختار معماری و یا یک منظره و یا سایه
های آن‌ها را حس کند، دوباره خلق کنند.
فابین ریوری
۱۸۸۵نمایش
۹۲/۰۹/۲۰