تفاوت بین RGBو CMYK را بدانید
اشتباه بسیار بدیهی که طراحان مبتدی در دام آن میافتند، استفاده نامناسب از مودهای رنگی RGB و CMYK است. RGB (قرمز، سبز و آبی) یک سیستم رنگی افزودنی هستند که برای ترکیب رنگهای روشن استفاده میشود، به میزانی که روشنی ترکیبهای رنگی را میافزایید به همان نسبت درخشش و طراوت بیشتری نیز به دست خواهید آورد. کار روی طرحهای دیجیتالی غالباً در سیستم RGB است، چرا که کار شما روی صفحه مانیتور نمایش داده میشود. در واقع اشتباه زمانی اتفاق میافتد که در طراحی چاپی از ابزارهای مبتنی بر RGB استفاده میشود.
CMYK (آبی دریا، سرخابی روشن، زرد و مشکی) سیستم رنگی کاهشی است که جوهرها را برای ایجاد طیفی از رنگهای مختلف به مانند هنرمندان سنتی با یکدیگر ترکیب میکند. در این سیستم با افزایش جوهر در ترکیب به رنگ تیرهتر میرسید. طیف رنگهایی که در سیستم روشن (RGB) تولید میشود بسیار گستردهتر از طیف رنگهای جوهری است. بنابراین برنامههای طراحی، حالت خاصی از CMYK را در اختیار طراح قرار دادهاند تا بتواند پیش نمایشی از چاپ نهایی را داشته باشد.
عدم انتخاب حالت رنگی CMYK و به جای آن استفاده از RGB در طراحی، انتخاب رنگهایی را سبب میشود که در چاپ امکان تولید نخواهند داشت(بدون جوهر خاص).
به مقادیر رنگی CMYK نگاه کنید
قبلا در مورد چگونگی تیرهتر شدن مدلهای رنگی CMYK استاندارد صحبت کردهایم. در فرایند چاپ این کار با استفاده از دستگاه چاپ افست لیتوگرافی (یا پرینتر دیجیتالی در اجراهای کوچک) اجرا میشود. این ماشینها پوششی از چهار جوهر را روی فضای مشخص کاغذ میریزند و به این ترتیب جوهرها را روی هم ریخته شده و طیف گستردهتری از رنگها را به وجود میآورند.
در کاربردهای طراحی بسادگی میتوانیم رنگها را با استفاده از ابزار کالر پیکر انتخاب کنیم. این ابزار همچنین اسلایدرهایی برای تنظیم مقادیر CMYK دارند. به خاطر داشته باشید که رنگهایی که مقادیر زیادی از CMYK را بکار میبردند به سرعت اشباع شده و هر مقدار نهایی که پوشش بالای %280 داشته باشد، رنگهای تیره و نازیبایی پدید میآورند. (در این حالت جوهر خشک نشده و از یک کاغذ به کاغذ دیگر میرسد ). نمایش کامپیوتری ممکن است رنگهای خوب و زیبایی را روی صحنه نشان دهد، اما آنچه که در چاپ نهایی میآید، همواره تیرهتر از طرح دیجیتالی خواهد بود.
ترکیب چند جوهر، همواره پتانسیل تیره شدن را در خود دارد، به ویژه زمانیکه در کارهای هنری حاوی متن بکار رفته باشد. چنانچه چهار پلات CMYK ،اندکی نامناسب انتخاب شوند متن شما محو و نامشخص دیده شده و به سختی خوانده میشود. متن کاملاً خوب و خوانا با استفاده از تنها یک مقدار رنگی پردازش به دست میآید، بنابراین مقدار %100 K یا مشکی شفافیت مورد نظر شما را فراهم میکند.
از رنگ مشکی فتوشاپ استفاده نکنید
فتوشاپ را باز کرده و کلید D را برای ریست کردن رنگهای پس زمینه و پیش زمینه روی مقادیر پیش فرض فشار دهید. مشکیای را که برای شما مناسب است انتخاب کنید. حالا به مقادیر CMYK که رنگها از روی آن ساخته میشوند توجه کنید. این مقادیر عبارتند از %75 C، %68 M، %67 Y و %90 K (مجموع پوشش نهایی:300 درصد). این مقدار، جوهر زیادی را روی کاغذ میریزد. بهتر است مقدار مناسبی را برای رنگ مشکی به صورت دستی تنظیم کنید. این مقادیر میتوانند 100و0و0و0 باشند که مشکی مناسبی را برای متن فراهم میآورد. هر چند این مقادیر چنانچه به عنوان رنگ پس زمینه بکار روند بیشتر خاکستری تیره به نظر می آیند تا مشکی. در همه این موارد میتوانید انتخاب یک رنگ مشکی زیبا را از بین پیشنهادهای متعدد برای این مقادیر انجام دهید. اما مقادیر 100و40و40و50 انتخابهای معمول از بین این مقادیر هستند. اضافه کردن مقدار سایر رنگها باعث تاریک شدن رنگ مشکی و ایجاد رنگهای عمیقتر میشود. به همین دلیل بهترین انتخاب، مقادیر درون محدوده پوشش میباشد.
نگاهی به فونت و اندازه خطوط داشته باشید
صفحههای نمایشی دو قسمتی، در دستگاه چاپ وظیفه مهمی در کنترل میزان جوهری که روی کاغذ میریزد را دارند. این بخش نقاط کوچکی را با تراکم پایین در محدودههایی که نیاز به پوشش رنگی ندارند، ایجاد میکند. مشکل زمانی ایجاد میشود که اندازههای بسیار کوچک را انتخاب میکنید. در این حالت متن و تیتر کار، اولین عناصری هستد که ناخوانا میشوند.
حدود اندازه متن6pt است. اما همه چیز به نوع طرححرف شما بستگی دارد. Helvetica Ultra Light نیز ممکن است در اندازههای بسیار بزرگتر به علت خطوط بسیار بزرگش غیر قابل خواندن باشد. این مورد را در هر نوع چاپ کوچک در طراحیهای خود مد نظر داشته باشید.
رزولوشن صحیح را تنظیم کنید
در سیستم کامپیوتری شما، رزولوشن تنها ابزاری است که اندازه تصاویر را تغییر میدهد و اندازه آنها به لحاظ فیزیکی روی صفحه تنظیم میکند. این در حالی است که رزولوشن در چاپ، چگونه نمایان شدن Sharp و Crisp را تعیین میکند.
77ppi فیگور متداولی در تصاویر وب سایتها هستند، اما در چاپ 300ppi مقدار استاندار خواهد بود. چنانچه نقطه و پیکسلهای بیشتری را در هر اینچ تصویر خود قرار دهید، جزییات بیشتری از کل تصویر در چاپ نمایان میشود. مطمئن شوید که همه کار هنری شما، یعنی همه تصاویر و عکسها با 300ppi درست شدهاند. چنانچه بخواهید تصویر 72ppi را به محیط کاری خود با رزولوشن 300ppi انتقال دهید دیدن واضح تصاویر منوط به کوچک شدن اندازه آن خواهد شد. شما به تصاویر بسیار بزرگی برای پر کردن فضای اغلب داکیومنتها با رزولوشن 300ppi نیاز خواهید داشت، بنابراین تصاویر تصادفی که از وب سایتها میگیرید مناسب کار شما نخواهد بود.
اندازه رزولوشن یک تصویر را نمیتوان افزایش داد، بنابراین از تنظیم صحیح اندازه رزولوشن در فایل قبل از شروع کار اطمینان حاصل کنید تا از دوباره کاری جلوگیری شود.
Bleed را فراموش نکنید
رزولوشن تنها عامل مهم در تنظیم لیاوت در چاپ نیست. تنظیم Bleed عامل مهم دیگری است که باید به آن توجه داشته باشید. Bleed حاشیه اضافی در اطراف طراحی شما است که عناصر پس زمینه گوشههای تصویر را به آرامی بزرگ کرده و اشتباهات جزئی در اندازه طبیعی کاغذ چاپ را برطرف میکند. به این صورت که Buffer رنگی اجازه نمیدهد تا هیچ نوار سفید و نازکی از کاغذ در اطراف لبههای پرینت نهایی شما باقی بماند.
مقدار واقعی Bleed مورد نیاز شما با توجه به نوع پروژه و ملزومات چاپی متفاوت است. بنابراین قبل از شروع کار نوع پرینتر را انتخاب کنید و مشخصات آن را بدست آورید.
ویرایش و تصحیح غلط املایی در چاپ
علیرغم توجه به همه موارد فوق، احتمال وجود خطا همچنان باقی است. تصحیح اشتباهات در وب سایت ساده است اما تصور کنید که چگونه میتوان خروجی 5000 ورقه چاپی از دستگاه چاپ را برای تصحیح اشتباهات مرور کرد. اشتباهات چاپی را نمیتوان برطرف کرد. بنابراین بهتر است زمان خود را صرف چک کردن اشتباه در علائم دستوری نظیر ، : . " - _ و نیم فاصله و نیز غلطهای املایی کنید. تصویر فوق نمایانگر نمونهای کوچک از خروجی یک دستگاه چاپ میباشد، تصحیح این نمونه کوچک نیز غیر ممکن مینماید!