حتماً میدانید که هر طرح حرف، شخصیت و هویت خاص خود را دارا است. آیا بینندگانی که با طراحی آشنایی ندارند، میتوانند شخصیت پردازی در حروف را تشخیص دهند؟ و اگر بتوانند چه دریافتی از آن خواهند داشت؟
ایجاد ارتباط در دو سطح مختلف
در واقع باید به ایجاد ارتباط حداقل در دو سطح مختلف بیاندیشید. این دو سطح عبارتند از: سطح کارکردی (نقشگرا) و سطح معنایی. ارتباط کارکردی (نقشگرا) بر اساس صورت و فرم هر یک از حروف تعریف میشود و به بینندگان امکان تمایز و تشخیص حروف را میدهد.
از سوی دیگر، ارتباط معنایی حروف، در نتیجه پاسخ به آهنگ، وجه و نگرشِ بیننده ایجاد میشود و در واقع به معنای دقیقی که در پس هر متن نهفته است، اشاره دارد. رابرت برینگرست، تایپوگرافیست کانادایی در کتاب عناصر سبک تایپوگرافی، با فصاحت کاملی این مطلب را بیان کرده است:
"لحظهای که یک متن یا یک طرح حرف انتخاب میشود، دو جریان تفکر، دو نظام موزون، دو مجموعه عادت، یا اگر دوست دارید بگویم دو شخصیت پردازی متفاوت، با یکدیگر در تصادم قرار میگیرند."
پژوهش: آیا بینندگان شخصیت پردازی حروف (طرح حرفها) را متوجه میشوند؟
چگونه میتوان مشخص کرد که آیا خوانندگان تحت تاثیر شخصیت پردازی طرح حرفها قرار گرفتهاند یا خیر؟ آزمایشها نشان دادهاند که نمونههای موضوعی باید بتوانند بدون هیچ تناقضی، طرح حرفهایی را ارائه کنند که شخصیت واحدی برای آنها تعریف شده است. و این دقیقاً موضوع مطالعاتی است که در این حوزه و در طول 20 سال گذشته انجام گرفته است.
دریک مطالعه گسترده، از شرکت کنندگان خواسته شد تا 15 فرم با طرح حرفهای مختلف را که در دو فرمت الفبایی و جملهای تهیه شده بود، ملاحظه کنند. بینندگان متفق القول توضیح دادند که هر یک از 15 فرم طرح حرف، شخصیت منحصر به فرد و یکتایی دارند. آنها از میان 20 صفت، نظیر ضعیف، سرد، مطمئن، باوقار، سرزنده و حرفهای، صفتهایی را انتخاب و به هر طرح حرف نسبت دادهند.
تحلیل نهایی پاسخها نشان داد که شرکتکنندگان ادراک و طبقه بندی خود را از طرح حرفها بر اساس سه مقوله ظرافت، صراحت و سادگی انجام دادهاند. این تقسیم بندی بیشتر بر پایه کیفیت معنایی صورت گرفته است تا بر اساس کیفیت کارکردی. برای مثال، طرح حرفهای CounselorScript و Harrington both هر دو در گروه ظرافت، Arial و mnbgfrre43 در گروه صراحت و Bauhaus Md BT و Comic Sans MS در گروه سادگی قرار داده شده بودند.
نتیجهگیری نهایی
حتی بینندگان و خوانندگانی که خود طراح نیستند نیز، شخصیت پردازی کارکترها را در مییابند. با توجه به مطالعات مولف، نتایج به دست آمده حاکی از آن است که "زبان بصری (دیداری) به لحاظ در برداشتن دلالت ضمنی با زبان تحت اللفظی (کلامی) قابل قیاس و مقایسه میباشد."
مترجم : ص.رمضانی