فراخوان دومین جشنواره هنری غدیر منتشر شد:
علیرضا صدیقی
در حال حاظر وقتی حرف از گرافیک میزنی بی درنگ مسئله تایپوگرافی به میان میاید، مثل اینکه گرافیک یعنی تایپوگرافی واگر ردی از تایپوگرافی در آثارت نباشد دیگر گرافیست نیستی!
... دیگر مسئله این نیست که تایپوگرافی فقط یک قسمت از یک کار گرافیکی است و نه همه آن، خیلی ها دیگر از خاطرشان رفته که این شکل از تایپوگرافی که در حال حاظر در کارهای گرافیکی انجام میشود سالهاست که در هنر خوشنویسی و خط نقاشی انجام میشده و میشود و فقط فرق آن این است که گرافیستها به این شکل امروزی از آن در زمینه کارهای گرافیکی استفاده نمی کردند.برای من این سوال پیش می آید که آیا استفاده ی به این شکل تایپوگرافی در طراحی گرافیک چه جایگاهی دارد؟
به گزارش خبرنگار فارس، بانی برگزاری نمایشگاه سالانه حروف نگاری پوستر اسماءالحسنی «علی وزیریان» است که توانسته تاکنون در طول ده سال متوالی این نمایشگاه را با اتکاء به بخش خصوصی برگزار کند.
اما این نمایشگاه که به گفته وزیریان نخستین نمایشگاه پوسترهای دینی و مذهبی در دنیاست، تاکنون با واکنش‌های متفاوتی هم از سوی منتقدین و برخی طراحان گرافیک رو به بوده که شاید دلیل عمده آن همان نخستین بار بودن آن است. در ادامه گفتگوی فارس با علی وزیریان از نظرتان می‌گذرد
سهل و ممتنع ، واژه ای ست که پس از دیدن این مجموعه از نقاشیخط های عربی در ذهن انسان نقش می بندد.
شاید در نگاه اول انسان فکر کند که خلق این آثار نیاز به مهارت خاص و پیچیده ای ندارد ، اما با دقت بیشتر و نیز اقدام به خلق اینگونه نقاشیخط ها ، به این موضوع پی خواهد برد که ایجاد یک فرم صحیح و چشم نواز و اصولی در این سبک از نقاشیخط ،چندان کار آسوده ای نیست.
استفاده از رنگ ، یکی از مهم ترین عوامل زیبایی این آثار به حساب می آید. اما با این حال اگر این آثار در حالت سیاه سفید نیز بررسی گردند ، بی شک از ارزش هنری آنها کسر نخواهد شد.
مطمئنا از فاکتورهای مهم پیشرفت در تایپوگرافی،خوشنویسی و نقاشیخط ، مشق نظری ست.به این معنا که هنرجو می بایست به نمونه کارهای هنرمندان با دقت نگاه کند به همان میزان که تمرین عملی می کند. از این رو این مجموعه نقاشیخط از هنرمندان عرب ، ی تواند سرمشق خوبی برای هنرمندان لاقه مند به این سبک باشد.
مصطفی معمی‌وند، در سال 1362 در مشهد به دنیا آمد. کارهای او بیشتر بر پایه خط هستند اما این امر، مانع از این نشده است که سبک خاصی برای خود نداشته باشد. مصطفی با خلاقیتی که داشته بازی‌های زیبایی با فرم کلاسیک خط ایرانی کرده است که می‌توان در تایپوگرافی فارسی او را صاحب سبک خواند.
با این که فعالیت حرفه‌ای او بیشتر در شهر مشهد خلاصه میشود اما گستره‌ی وسیعی را در بر می‌گیرد. تاسیس گروه هنری ملک، همکاری با شهرداری مشهد، بخش‌های مختلف آستان قدس رضوی، وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران، حوزه علمیه مشهد، سازمان ملی جوانان و ... به عنوان مدیر هنری و مشاور هنری بخشی از فعالیت‌های حرفه‌ای اوست. از افتخارات او نیز می‌توان به برگزیده‌شدن در جشنواره‌های شهر بهشت و بسم‌الله اشاره کرد.
بخشی از کارهای او را در ادامه خواهیم دید.
این مطلب در گذشته در نشریه شارستان منتشر شده است.
اکنون ما افتخار داریم که دارای فونت ایرانی هستیم و این مهم با تلاش بی سابقه ای که در زمینه آموزش و طراحی تایپ برای اولین بار در کشور انجام شده، به نتیجه رسیده است.
در این رابطه با آقای دامون خان جانزاده، طراح فونت ایرانی گفتگو کردیم تا از تجربیات خود و سختی هایی که در طی این مسیر ناهموار تحمل کرده اند، صحبت کنند.
مهدی لک، گرافیست جوان ایرانی، متولد شهریور 1359 است. کسانی که او را می شناسند بیشتر به واسطه تایپوگرافی‌ها و لوگوتایپ‌هایش با او آشنا هستند. در آثار دیگر او نیز تایپوگرافی یکی از نقش‌های اصلی را ایفا می‌کند. تایپوگرافی معروف "کلنا عباسک یا زینب" نیز کار ایشان است. تسلط او بر خط را می‌توان مهمترین وجه تمایز او دانست. او فعالیت حرفه‌ای خود را از سال 1380 با تاسیس آتلیه مهاجرگرافیک آغاز کرده است.
در پوستر
های اولیه که وظیفه معرفی یک کالا یا یک اثر هنری را بر عهده داشتند، کلمات و حروف
تنها به اطلاع رسانی پوستر کمک می کردند و به عنوان یک عنصر بصری در اندازه های
مختلف فضای پوستر را در بر می گرفتند.
برای نمونه اولین پوستر هایی که پدر و پدربزرگ های ما را برای
دیدن نخستین فیلم های سینمای ایران، ترغیب می کردند دارای چنین ویژگی بودند. در این
پوستر ها مشخصات فیلم از جمله نام بازیگران، کارگردان و... به ساده ترین شکل و به
سه زبان فارسی، فرانسه و روسی منتشر می شد.