بهترین های نیویورک تایمز :: یاقوت آرت

یاقوت آرت

عضویت در خبرنامه یاقوت
یاقوت در گوگل پلاس

آخرین نظرات
۲۸بهمن

تصویرگران‌، طراحان کلاژ و هنرمندان قدیمی و جدید مدتی است با استعدادهای متنوع و پرجاذبه خود به دفاتر کار و صفحات « نیویورک تایمز » روح بخشیده‌اند‌. آنان در دفاتر کار و صفحات روزنامه با استقبال فراوان روبرو شده اند و خوانندگان روزنامه‌، سایر نشریات و نیز هنرمندان و طراحانی که در زمینه های مشابه مشغول کارند ، متوجه حضورشان شده اند . بعلاوه‌، آثار آنها در نمایشگاهها و مناسبتهای مختلف ، با دریافت جوایز متعدد شهرتی پیدا کرده‌اند. اما البته چنین نیست که این شهرت همواره با تایید و تشویق همراه بوده باشد‌. گاه خواننده ای اظهار داشته : « روی هم رفته از کارتان راضی‌ام ، ولی این طرح دیروز … این دیگر چه طرحی است ؟ چه معنایی دارد ؟ » یا به طور خاص‌تر‌، نامه‌ای در اعتراض به کاریکاتور کیسینجر به دستمان می‌رسد که‌: « چرا دماغش را طوری کشیده‌اید که یهودیان تخطئه شوند‌؟ » یا طراحی یک پزشک روی سکویی که در حال فرو ریختن است ما را در معرض این اتهام قرار می‌دهد که قصد تحقیر پزشکان را داشته ایم‌. ولی اینها همه بخشی از گردشی بصری در ایماژهای پرمعنی گرافیکی است، ایماژهایی که از فضای موجود در صفحات روزنامه به بهترین شکل استفاده می کنند‌.
برخی وجوه این سیاحت بصری حائز اهمیت به نظر می‌رسد‌: اینکه در چهارچوب رو به تکامل یک دیدگاه ژورنالیستی سنتی و محافظه کار انجام می‌شود ؛ و اینکه در کل قلمرو یک روزنامه همراه با شماره مخصوص روزهای یکشنبه‌اش که به واسطه حجم زیاد و تنوع محتوایی آن شهرت دارد و عملاً حاوی ده نشریه گوناگون در قالب یک نشریه است ، به شکلی پیوسته و همگون صورت می پذیرد .
هفت سال قبل ، ناشر نیویورک‌ تامیز از من خواست شیوه مدرن‌تری برای تایپ « بوک ریویو »  انتخاب کنم . این وظیفه به طراحی قالب کلی ( فورمَت )  کاملاً جدیدی تبدیل شد که برداشت « گرافیکی‌تر »‌ ی از تصویر سازی را در بر می‌گرفت‌. طراحی و اجرای این فورمت متضمن انجام دو کار اساسی بود‌: تعیین یک مدیر هنری که مدیریت طراحی را به طور کامل عهده دار شود ، و پیش بینی عنصر بسیار مهم « زمان » در برنامه کار .
فورمت جدید از نظر من « سکویی برای تحول » شمرده می‌شد و سایر عوامل ذیربط روزنامه‌‌، از جمله سردبیری، دبیران بخشها و واحدهای تولیدی و هنری ، در این زمینه با من توافق داشتند . از این پس ، مهم آن بود که مدیریت هنری به طور مستمر اِعمال شود‌. انتظار همه ما این بود که علاوه بر ایجاد تحول در تایپوگرافی‌، تصویرسازی نیز به گونه‌ای متحول شود که بالاترین کیفیت ممکن در این خصوص حاصل آید . تصاویر در عین حال می بایست تنوع داشته و با مضامین مختلف و شخصیت دبیران بخشهای متفاوت هماهنگ باشند .
ایلوستراسیون صفحه « آپ اِد »  بیش از صفحات دیگر مورد تاکید قرار داشت و این صفحه خیلی زود به عنوان عرصه ای برای طرح ایده های مهم و غیر منتظره و ارائه طراحیهای جدی و شگفت انگیز تثبیت شد .
فضای کلی صفحه با تصویر یک منظره شهری توسط « رالف استدمن »  ، کلاژهای « آنیتا سیگل »  و طراحیهای « فونزون وُئرکام »  شکل گرفت و همین فضا بعد از اینکه « شارلوت کرتیس »  دبیر این صفحه شد ، تداوم یافت . افراد جدیدی از سراسر جهان ، شامل کسانی که در حیطه « هنر محض » مشغول فعالیت بودند ، آثار خود را به دبیر صفحه « آپ اِد » ارائه کردند ؛ همین طور هنرمندان حرفه ایی که در اینجا زمینه ای برای عرضه تکنیکها و ایده‌های غیرتجاری خویش یافته بودند ، و نیز هنرمندان جوان با تکنیکهای تازه خود .
اگر سطح هنری کار عموماً بالا بوده است ، این امر را باید مدیون عوامل مختلفی دانست ؛ از جمله ، حمایت و تشویق مدیریت و دبیران روزنامه و سپردن مسئولیت فراوان در انتخاب و بکارگیری عناصر بصری به مدیر هنری . اهل هنر در دنیای ژورنالیسم تازه وارد نیستند ، ولی این معنا که طراحان و مدیران هنری باید در انجام وظایف خلاقه خویش مشارکت و همفکری داشته باشند مسأله مهمی است .
به اعتقاد من ، شور و اشتیاق دبیران بخشها برای دستیابی به آثار هنری با کیفیت در حال افزایش است . اگر چه هر بخش به تعبیری با بخشهای دیگر رقابت می کند و بعضی هنرمندان به یک بخش بیش از بخش دیگر انس پیدا می کنند ، اما با این همه ، نهایتاً نوعی هماهنگی بین آنها ایجاد می شود . یکی از مشکلات اصلی بر سر راه استفاده از ایلوستراسیونهایی که حقیقتاً موثر باشند‌، اقتضاء زمانی روزنامه است‌. پرهیز از بکارگیری یک طراحی یا کار گرافیک که بجز خنثی کردن یکنواختی حروف تایپی حُسن دیگری ندارد ، همیشه چندان ساده نیست .
من بطور خاص مایلم میزان واقعگرایی یا آبستراکسیون یک اثر هنری را بسنجم . شاید آشکارترین تحولی که در طرز تلقی و برخورد فکری ما رخ داده است دور شدن از واقع‌گرایی یا مستقیم‌گویی به سمت آبستراکسیون ، سمبولیسم و بیان اجمالی و رمزی باشد‌. روشن است که در نشریه‌ای با چنین تنوع مضمونی ، شیوه‌های طراحی نیز باید دائماً تغییر و تحول پیدا کنند‌. ما آگاهانه تلاش کرده‌ایم طیف کارمان را توسعه دهیم تا آثاری را که از طبقه بندی‌های رایج می‌پرهیزند و به جای بازنمایی دقیق و طوطی وار متن ، آن را تکمیل می کنند ، نیز در بربگیرد . ایلوستراسیون باید خواننده را برانگیزد ، تاثیر عاطفی یا بصری بر او بگذارد ، تا حدی سرگرمش کند و توجه او را به سوی مقاله‌ای خاص جلب نماید . چرا از تصویر توقع داشته باشیم به تکرار همان چیزی بپردازد که نویسنده‌، مثلاً با هزار و دویست کلمه بیان کرده است‌؟ چرا پیامی خاص را دوباره به مخاطب عرضه کنیم‌؟
و اما مهمتر از هرچیز ، تاثیر کلی کار است . برای دست یافتن به مخاطبان جوان تر و جدید ، برای رقابت با رسانه های تصویری دیگر ، باید جهان بصری پرجاذبه خود را بنا کنیم . ما از امتیاز بسیار بزرگی برخوردار هستیم ، در کجا به اندازه یک روزنامه معتبر می توان به شکلی بصری‌، به تمامی حوادث و رویدادهای مهم و هیجان انگیز همه جهان پرداخت .

۹۶۲نمایش ۹۳/۱۱/۲۸

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی