سلام دان از اینکه یک دقیقه زمان خود را برای مکالمه با من گذاشتید بسیار ممنونم . ابتدا کمی در مورد خودت و کارت برای ما بگو.
نه نه نه من متشکرم . این باعث مباهات من است که در میان جمعی ازطراحان زبده OMW هستم و متشکرم که من را به جمع خود راه دادید . بله اسم من دان نیدینگ است وبا همسرم و سه دخترم در فیلادلفیا زندگی و کار میکنیم .کل زمان من به طراحی برای Urban Outfitters میگذرد و نیز کمی از وقت آزاد خودم را صرف طراحی و تصویر سازی روی بنر Grayhood میکنم. و هنگامیکه این کار را میکنم به طراحی حروف و سایر چیزهایی که بخشی از Lost Type Co-Co هستند میپردازم .
با ما همراه شوید در یک روز خاص از زندگی دان نیدینگ
ساعت 7:30 از خواب بیدار میشوم دوش گرفته لباس میپوشم و یه قهوه فوری و صبحانه میخورم و ناهار دخترم را برای روزی که شخصیت کارتونی سفارشی دارد در ساک ناهارش میگذارم . بعد دخترم را به مدرسه پرستاری میرسانم . من حدود ساعت 9 وارد UO میشوم لیست ایمیل ها و کارهایم را چک میکنم و سر کارم میروم . ساعت 12:30 با همکارانم ناهار میخوریم . اتاق های شرکت UO کمی شبیه به محوطه کالج میباشند و دارای سالن ژیمناستیک کافه تریا و ... میباشد . (که البته من هرگز از آنها استفاده نکرده ام ) . بنابر این نیازی نیست ما برای تغذیه و استراحت مسیر زیادی را تا اتاقمان برویم . دوباره تا ساعت 5:00 به کارمان ادامه میدهیم سپس آنجا را ترک میکنیم دخترم را برمیدارم و شام را در منزل میخوریم با همسرم گپی میزنیم و سپس تا زمان خواب کمی وقت آزاد برای خود میگذارم . تا جمعه ... جمعه ها دوستان و شرکای من برای صرف نوشیدنی و ورزش و بازی قمار در زیر زمین من جمع میشوند . مثل نوازنده ها آواز میخوانیم ولی هیچ چیزمثل خواندن Misfits Lyrics از ته گلو نمیتواند فشار کاری یک هفته را جبران نماید .(همسرم خیلی فهمیده و بخشنده و صبور است –Bebe دوستت دارم) .
چطور وارد طراحی شدید ؟آیا نکته قابل توجهی در حرفه شما وجود دارد و اگر هست چطور شما را به شکل یک طراح جلوه می دهد ؟
من زیاد سر و صدا میکنم تا جاییکه مطالعات من در هر کلاس غیر هنری اثر گذار باشد . لحظات کمی در زندگی من وجود دارد که مرا به فکر کردن راجع به این موضوع وا دارند که اشیا پر سر و صدا به زودی از کار میفتند . در درجه اول یک سری بچه پول ناهارشان را به من دادند تا تصویری از Voltron برای آنها بکشم بعد از مشاهده طرح و چارچوب تصمیم گرفتم مانند تکالیف ریاضی مدرسه ام از آنها صرف نظر نمایم . فکر کنم این اولین کار رسمی من بود که برای آن پول دریافت میکردم . هیچ کدام از مدرسه هایی که من پیش از آن رفته بودم روش کلاس های هنری را نداشتند . در شانزده سالگی من به کلاس های هنر شبانه روزی در Barnstone Studios میرفتم . موسس مدرسه خیلی جالب بود . او نظریه رنگها نقاشی زندگی و طراحی با شبکه های طلایی را آموزش میداد . او چشمان مرا به روی آنچه به عنوان یک هنرمند و طراح از دست داده بودم گشود و کمک کرد دیدم را وسیع تر نمایم .
فکر میکنم تا کنون نکات حرفه من چاپ Misfits Remember pie chart بوده که کمی زودتر بدان اشاره کردم . این اولین پروژه من بود که خودم روی آن سرمایه گذاری کرده تولید و به عنوان یک محصول به فروش میرساندم . موفقیت در این چاپ راهی بود برای سایر سرمایه داران و راهی برای ترقی من و افزایش اعتماد به نفس و سرمایه مالی من گردید.
چطور به پروژه جدید دست یافتید ؟شیوه خلاقانه شما شبیه چه کسی است ؟
به محض دستیابی به پارامتر های پروژه ام پیش از آنکه تحقیقاتم را شروع نمایم دوست داشتم عقاید زیادی را که روی کاغذ داشتم از ذهنم پاک نمایم . این به من کمک کرد تا عقاید واضح تر خارج از ذهنم را نیز پاک نمایم . وقتی همه چیز از ذهنم خارج شد اقدام به برخی تحقیقات / بارش مغزی شدید نمودم . سعی کردمطرح کلی ام را تا جاییکه که رضایتم را جلب کند ادامه دهم . من دریافتم اگر چیز سرگرم کننده ای ندارم چرا بقیه از آن احساس رضایت دارند ؟
هنگامیکه کارهای زیاد شما حروف چینی میشوند شما فونت Ribbon را برای تایپ انتخاب و طراحی میکنید – چطور فرایند طراحی یک فونت با فرایند حروف چینی مقایسه میشود ؟ چه چالش ها و سوالاتی در این بین پیش می آید ؟
طراحی حروف خیلی مهم است . شما میتوانید به آن مانند آشپزی فکر کنید : حروف چینی و طراحی حروف هر دو معیارها و ملاک های مشابهی دارند ( الفبا اعداد نشانه گذاریها و...) اما همه آنها مثل درست کردن یک ساندویچ برای دوستتان یا باز کردن یک سری رستوران های زنجیره ای است .
وقتی شما برای دوستتان یک ساندویچ درست کنید حتما از قبل به این فکر میکنید که او چه چیزی دوست دارد و اگر اینطور نباشد حتما از او مستقیم میپرسید چه دوست دارد . با وجود این اطلاعات شما معمولا مطمئن میشوید که آنها از از آنچه برایشان درست کرده اید لذت خواهند برد و کار عجیبی انجام نخواهند داد مثل اینکه ساندویچ را کنار بگذارند . یا نان آن را دور بریزند سس از بیرون بیاورند سپس آن را مانند یک کلاه بپوشانند . اما اگر قصد داشته باشید رستوران زنجیره ای بزنید شما هرگز با کسی که ساندویچ سفارش میدهد مواجه نمیشوید .شما حتی اسامی بیشتر کارمندان تان را که سفارش میگیرند نمی دانید . پس اگر چه در پایان این مثل نان و پنیر است ولی مالک رستوران با تفکراتی در مورد اینکه چطور بقیه از این عناصر استفاده می کنند مواجه خواهد بود . شما چند مرحله از استفاده پایانی به دور هستید . من هرگز شربت افرا در تن ماهی نمیریزم اما شاید کسی دیگر این کار را بکند بنابراین حالا من مجبورم هم شربت افرا و هم تن ماهی درست کنم .
آیا این مفهومی دارد ؟ خیلی دیر شده و من گرسنه هستم .
سبک شما تاثیر معکوس خواهد داشت اما با یک حرکت سازمان دهی شده وجالب . شما از کجا الهام گرفته اید ؟
من خیلی خوشبختم که دوستانی بی نهایت نابغه و عزیزهم در خانواده و هم در میان همکارانم دارم . من بسیاری از الهاماتم را از آنها گرفتم . هیچ چیز مانند یک رقابت دوستانه علاقه مرا برنمی انگیزد .
اگر در یک موقعیت دوستانه و عجیب غریب باشید شما میتوانید زندگی طراح دیگری را خواه تصویر گر یا نابغه برای یک روز ایفا کنید او چه کسی است و چه کار میکند ؟
مادامی که ما در حال اجرای قوانین جهان هستیم من میخواهم Cash انگلیسی باقی بمانم و و میخواهم آن زمانی باشد که در یکی از روزها چراغ صحنه را خاموش میکنم . و سپس به هتل برمیگردم و سراسر شب را به چاپ Elvis میپردازم.
بدون کدامیک از ابزار طراحی نمیتوانی زندگی کنی ؟
مدادها / خودکارها/ مارکر ها / رنگ و کاغذ و فوتوکپی سفید / ابجو / تصویر گر / فوتوشاپ و FontLab.
و سرانجام چه سفارشی برای کسانی که میخوانند وارد حرفه طراحی شوند دارید ؟
پروژه هایی که خودشان آغاز گر آن هستند.این تجربه من است که کار کردن برای خود لذت بخش است به شما کمک میکند برای خودتان سبک داشته باشید ریسک کنید با مردم در ارتباط باشید فرصت های خلاقانه به وجود آورید تعادل خود را حفظ کنید مشتری های بهتری داشته باشید معتدل باشید و کیفیت زندگی تان را بهبود بخشید .
با تبادل لینک موافقین ؟!